• Kolejna podejście do kolejna książki Kinga, i kolejne rozczarowanie.. Zupełnie nie rozumiem fenomenu tego autora. W dotychczas poznanych książkach nie było nic co by mogło skłonić po sięgniecie po kolejna książkę jego autorstwa. A co najdziwniejsze, filmy wyreżyserowane na podstawie jego twórczości to odwrotność tego nużącego dukania które można znaleźć w książkach. 2+
  • Ciekawa książka, lekko było czytać.
  • Słaba książka tego autora, zero dynamiki czy napięcia, denerwująca narracja. Mnie rozczarowała.
  • Takie 3.5 gwiazdki, styl kingowsko, więc czyta się świetnie. Nie jest to kicha, jak niektóre "wpadki" Mistrza, ale do Miasteczka Salem, Lśnienia czy Smętarza dla zwierzaków daleko...
  • Dośc dobra, względnie krótka historia, czyta się szybko, ale zabrakło mi konkretnego zakończenia
  • Takie troszkę rozwleczone opowiadanie. Jednak styl - typowo "kingowski" - czyta się szybko i przyjemnie.
  • Nie jest to mroczny horror a bardziej powieść obyczajowa z dreszczykiem ale czyta się dobrze i szybko polecam !
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo