• Książka pokazuje jak zadbać o swoje życie w strefach: energii, pieniędzy i czasu. Pomaga w rozeznaniu czym faktycznie możemy się przejmować a czym niepotrzebnie zawracamy sobie głowę. Znajdziemy w niej też dużo gotowych odpowiedzi aby nikogo nie urazić i postępować zgodnie z samym sobą.
  • „Magia olewania" to kolejny poradnik, który ma ułatwić nam życie i jak sama autorka twierdzi pozwoli zyskać czas, energię oraz pieniądze. • Więc jeśli należysz do osób, które nie potrafią mówić "NIE", które tracą swój cenny czas na rzeczy niesprawiające przyjemności, jeśli spędzasz czas z ludźmi, których nie lubisz lub przy których nudzisz się, a pieniądze tracisz na rzeczy, które tak naprawdę są Ci zbędne to ta książka jest dla Ciebie. • Sarah Knight napisała ten poradnik dopiero gdy przekonała się, że zasady które w nim proponuje naprawdę działają na podstawie swojego życia. Przekonuje nas, że szkoda poświęcać swój cenny czas oraz energię na rzeczy, które nie wnoszą do naszego życia niczego konkretnego i nie sprawiają, że czujemy się szczęśliwi. • Zasada "Zero Żalu", którą nam proponuje zakłada, że powinniśmy wreszcie zacząć kierować się swoimi potrzebami i pragnieniami, a nie innych, jednak przy tym nie raniąc ich uczuć. • Problem ten w książce został podzielony na cztery grupy: rzeczy, praca, przyjaciele, znajomi, obcy ludzie oraz rodzina. Autorka właśnie na ich podstawie podaje najwięcej przykładów rzeczy, spraw, sytuacji i osób, którymi powinniśmy się przestać przejmować oraz podpowiada jak podejść do sprawy w delikatny sposób. • Zawsze powtarzam, że do wszelakich poradników należy podchodzić z dystansem i mądrze- tak jest i przy "Magi olewania", jednak w przypadku tej pozycji uważam, że trzeba nadzwyczaj uważać z wprowadzaniem tej zasady do życia. Uwierzcie mi, że naprawdę szybko i łatwo można zranić czyjeś uczucia lub narobić sobie problemów w pracy jeśli zastosujecie się do wszystkich rad autorki. • Mimo że zamysł oraz ogólny przekaz tej pozycji jest sensowny to przyznam, że niektóre przykłady umieszczone w tej książce były dla mnie nietrafne i kiepskie. • Niestety tak samo kiepskie jak humor i żarty autorki, które nie do końca trafiły w mój gust- nie wiem czy wina leży po stronie samej autorki czy też tłumaczenia. • Czy polecam ten poradnik? • Jeśli podejdziecie do niego z dużym dystansem i wdrożycie w swoje życie zasadę olewania w granicach rozsądku i kierując się własnym rozumem to jak najbardziej tak. Myślę, że osobom, które boją się odmawiać i głównie skupiają się na innych (rzeczach czy też osobach) zamiast na sobie to ta pozycje w jakiś sposób może im uświadomić co naprawdę jest dla nich dobre. • Jeśli natomiast macie zamiar zbyt dosłownie brać słowa pani Knight do siebie to odradzam Wam zdecydowanie. Wasz szef mimo zapewnień autorki, że do tego nie dojdzie może Was zwolnić, a Waszej rodzinie może naprawdę zrobić się przykro (zabranie rodzinnej zastawy do swojego domu nic Was nie kosztuje, a na pewno rodzina doceni ten gest).
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo