• Klasyczne s/f. Momentami lepsze kilka stron dalej słabsze. Na pewno nie jest to najlepsza powieść autora. Największa wada: mało się dzieje choć świat i bohaterowie stworzeni w książce aż się proszą o krew i pot. Nota 3+
  • "Hyperion" to powieść cudownie pomysłowa. Wizja świata, w zasadzie wszechświata jest zdumiewająca. Autor nie bawi się w stopniowe odkrywanie swojego świata, czytelnik od razu zostaje zanurzony w mroczną rzeczywistość. Z jednej strony bardzo szczegółowe opisy, początkowo odrobinę przytłaczające, ale wypełniająca ten świat technologia i rozwiązania przedstawione są prosto i przejrzyście. Pisarz nie odkrywa jednak wszystkich kart, nie brakuje w powieści niedopowiedzeń, wywołujących niepokój, ale przede wszystkim ogromną fascynację wykreowaną przez autora rzeczywistością. • Simmons przedstawiając losy poszczególnych postaci z powodzeniem bawi się pojęciami wolnej woli, przeznaczenia, losu, wiary, nadziei, władzy, czasu. • Umiejętnie w swoją powieść wplata głębokie debaty natury filozoficznej czy teologicznej. . • "Hyperion" to arcydzieło jeśli chodzi o fantastykę, ale nawet gdyby pozbawić powieść warstwy science- fiction wciąż byłaby powieścią doskonałą, dzięki swemu uniwersalizmowi. • To opowieść o człowieku, o jego pasjach, wyrzeczeniach, o wierze, zemście, pożądaniu, o nadziei dla swej nieuleczalnie chorej córki. Te historie o ludziach sprawiają, że "Hyperion" to literatura wielka. • Dan Simmons stworzył wyjątkowo magnetyzująca powieść, która oszałamia wizjonerstwem i pomysłami, które ogranicza jedynie wyobraźnia autora, a ta jak wszechświat jest nieograniczona. Jednocześnie zmusza do przemyśleń, nad przyszłością, etyką, systemami politycznymi, kierunku w jakim zmierza ludzkość, a ten nie zawsze napawa optymizmem. • "Hyperion" to arcydzieło nie tylko fantastyki, powieść którą warto odkryć. I niekoniecznie trzeba być fanem science-fiction, by docenić dzieło Simmonsa. • Marta Ciulis- Pyznar
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo