• Rzeczywiście jest to niesłychanie wciągająca książka. Intrygująca, zaskakująca, aczkolwiek momentami nieco absurdalna. Denerwować też mogą czytelnika nieco zachowania głównych bohaterów. W ogólnym rozrachunku jest to jednak do „przetrawienia”. • Marco i Anne Conti to raczej szczęśliwe małżeństwo, które ma wszystko – piękny dom, dobrą pracę, samochód i ukochaną córeczkę Corę. Pewna jedna noc w ich życiu wszystko zmienia. Gdy Conti przebywają u swych sąsiadów na kolacji urodzinowej z ich mieszkania ktoś uprowadza maleńką córkę. W pierwszej kolejności podejrzani o zniknięcie dziecka są oczywiście rodzice. Nic jednak początkowo nie składa się w logiczną całość. Okazuje się, że każdy z małżonków ma coś do ukrycia. Pewne istotne dla tej sprawy informacje starają się zataić również sąsiedzi Contich. Wiele do życzenia pozostawia także zachowanie teściów względem nie do końca zaakceptowanego zięcia Marco. Śledczy prowadzący sprawę zniknięcia Cory mimo wszystko starają się zachować „zimną krew”. W końcu ile może być kłamców „na jednym boisku”? Komuś musi się „podwinąć noga w tej grze” o grubą jakby niebyło kasę. Kto tak naprawdę okaże się wielkim wygranym, a kto wielkim przegranym w tej okrutnej batalii kłamstw? • Książka wciąga bez reszty. Jest całkiem dobrym thrillerem do przeczytania na RAZ… Polecam, lektura niewymagająca wielkiego zaangażowania.
  • Polecam, fajnie się czyta, książka wciąga
  • Bardzo dobra, wciągająca, pełna napięcia do ostatniej strony książka. Napisana zręcznie, postacie są wyraziste i realistyczne, czyta się szybko i z zain­tere­sowa­niem­. Polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo