• Piękna i wzruszająca opowieść o drodze, przyjaźni i dobroci. Dodatkowo ma miłą dla oka szatę graficzną. Książka idealna do czytania przed snem dziecka.
  • Uwielbiam kiedy takie perełki trafiają w moje ręce. Zwykle wtedy nachodzi mnie refleksja, że tego typu książki powinni czytać i dorośli. ”Droga w górę” opowiada o pani Borsukowej, która co niedzielę wybierała się na wędrówkę na pobliską górę zwaną Słodką Bułeczką. Po drodze zawsze znajdowała czas, by porozmawiać lub pomóc swoim przyjaciołom. Pewnego dnia zauważyła, że ktoś ją obserwuje z ukrycia. Okazało się, że był to kotek Lulek, który również chciał się wspiąć na górę, ale bał się, że jest na to za mały. I tak rozpoczęły się piesze wędrówki tej dwójki. Niestety pewnego dnia pani Borsukowa nie miała już sił, by towarzyszyć Lulkowi. Wtedy kotek postanowił, że podtrzyma wspólną tradycję. Jak pomyślał, tak robił. Wędrował więc sam, robiąc dokładnie to co z panią Borsukową, a więc zawsze znajdował czas, by porozmawiać lub pomóc swoim przyjaciołom. Pewnego dnia zauważył, że ktoś go obserwuje z ukrycia… • Książeczka w przeuroczy sposób mówi o sile przyjaźni, dzieleniu się dobrym słowem • i gestem, przekazywaniu swojej mądrości i doświadczenia, ale i o przemijaniu. Autorce • w niebywały sposób udało się wyważyć tekst i ilustracje, by mimo niełatwych tematów, oddźwięk był pogodny. Do tego wszystkiego udało się, także dorzucić szczyptę zabawnych akcentów. • „Droga w górę” to pozycja ze wszech miar godna polecenia. • Kamila Sośnicka
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo