• Ponad rok temu Zuza, autorka wierszy, brała udział w imprezie podczas której zaginęła jej adopcyjna siostra. Policja do tej pory jej nie odnalazła. Śledztwo utknęło w martwym punkcie. Kiedy dziewczyna wraz ze swoim chłopakiem wyjeżdża do jego domu w lesie, zaczynają dziać się rzeczy...co najmniej dziwne. Jak zareaguje na to niezwykle wrażliwa osobowość Zuzy, a może to wszystko tylko wytwór jej wyobraźni? • Jakiś czas temu czytałam książkę autorki pt. Uśpiona, już wtedy spodobał się mi jej styl pisania i ten...duszny, niepokojący klimat. Dostajemy powieść z narracją jednoosobową, wchodzimy całkiem w umysł Zuzy i każdą emocje jaką w danej sytuacji odczuwa. Całkowicie wczułam się w bohaterkę i już sama nie wiedziałam czy zwariowała czy to jednak prawda - sen czy jawa. Można powiedzieć,że zgłupiałam👻. Całość jest świetnie wykreowana i trzyma w napięciu od początku aż do ostatniej strony. Coś tam, co prawda podejrzewałam, ale jednak te momenty zawahania, typu - a może faktycznie to zrobiła - zdarzały się non stop. Thriller zdecydowanie wart uwagi. Dopiero kilka godzin temu przeczytałam, że to druga część cyklu, ale absolutnie tego nie odczułam, nie przeszkadzało mi to podczas lektury.
  • Cudowna książka, przeczytałam na raz
  • Druga część serii? No bez przesady. Pojawienie się w dwóch zdaniach bohaterki z pierwszej części nie wyjaśnia co autorka miała na myśli łącząc te dwie książki jako serię. Powiązań brak. Sinicka tą książką mnie rozczarowała. Wszystko było tak na siłę. Spodziewałam się czegoś głębszego, akcja dzieje się powoli i w kółko to samo nawet zakończenie bez większego zaskoczenia , ciężko się czytało ale się nie poddałam i dokończyłam książkę. Akcja jakoś od połowy zaczęła nabierać tempa. Fabuła mnie nie porwała jak i samo zakończenie było zbyt proste.
  • Męczyłam się przeokrutnie
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo