• Mam problem z sensownym pisaniem o książkach, których niezbyt rozbudowana treść towarzyszy mi jeszcze na długo po jej poznaniu. Zastanawiam się po takich spotkaniach, jak nie napisać "zbyt wiele", pisząc przecież o jednym z żywych przykładów na to, że liczy się jakość, nie ilość. • "Praktyczny pan" to jedna z tych książek, które zostają w czytelniku na dłużej. Choć dedykowana jest dzieciom - jeszcze jakiś czas po jej przeczytaniu wraca do mnie, wtrąca się znienacka w moją codzienność jakimś szczegółem i na nowo ożywia pozytywne emocje. • Nie przedłużając więc - polecam z pełnym przekonaniem każdemu. Może i Wy się uśmiechniecie.
  • Nie zawsze bycie praktycznym popłaca. Może przez to boleć głowa albo trzeba brać tabletki na uspokojenie. Nie, że od razu bycie praktycznym jest złe. Ale może czasem „trzeba w życiu wyluzować”? Może zrobić coś, co nie zostało skrzętnie zaplanowane? A może zrobić coś tak szalonego i niepraktycznego, jak wzięcie i pokochanie kota? Może się wówczas okazać, że choć to takie szalone i niepraktyczne, ale przynosi radość. A przecież i ona jest w życiu potrzebna. • W tej pozycji niebanalne są ilustracje Adama Pękalskiego z elementami geometrycznymi nawiązującymi do twórczości Mondriana, a jednocześnie symbolizujące wszechobecny ład w życiu Praktycznego Pana. Pozycja naprawdę warta zapoznania! • Kamila Sośnicka •
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo