• Właściwie przed tą powieścią należałoby przeczytać "Małe wojny", które są jak gdyby częścią pierwszą toczącej się akcji. • Cz. I to opowieść o kobiecie, przeciętnej kobiecie z dwójką dzieci i kochającym mężem. Ale czy jest szczęśliwa? • Całe życie żyła w cieniu swej starszej siostry, kochanej córuni mamusi. I nagle tez zaczynają się zgrzyty w jej małżeństwie / zdrada męża/. • W kim znajdzie oparcie, kto pomoże jej przetrwać "małe wojny"/ • Przyjaciółka Beata, córki - rezolutna Agatka, czy zbuntowana Maja, czy w końcu Igor, młody chłopak roztaczający parasol ochronny nad rodziną Kongi? • Cz. II to dalsze losy rodziny Kingi. Głównym tematem staje się samotność bohaterów, choć tak naprawdę nie są sami. • Jak wyjść z zawirowań życiowych : rozstania z mężem, zdrady najlepszej przyjaciółki, nieoczekiwanej miłości, przysposobionego syna Igora? Jak zagłuszyć wyrzuty sumienia niepozwalające wejść na nową drogę życiową? Jak walczyć z nałogiem? • Polecam tą dynamiczną powieść o przyjaźni i zdradzie przyjacielskiej, pragnieniu bycia dostrzeganym przez bliskich, o potrzebie miłości i akceptacji, o zdradzie małżeńskiej i o tzw. drugiej szansie.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo