• Przegadana
  • Ta książka to jedna z niewielu dla których zarwałam noc i która przełamała moją niemoc czyttelniczą. • Powieść ta zabiera czytelnika na emocjonalną karuzelę. • Polecam.
  • Pani Magda ma niepowtarzalne pióro. Jak każda jej powieść i ta sprawia, że nie można się od niej oderwać do ostatniej strony.
  • Książka rozpoczyna się od opisu emocji i uczuć jakie następują po tragicznym wydarzeniu w życiu głównej bohaterki Beaty. Śmierć najbliższych osób otwiera nowy rozdział nieznanej jej dotąd księgi życia, jak się później okazuje jej prawdziwego życia. • Dla mnie to naturalna, żywa i interesująca postać. • Autorka stworzyła książkę, która mnie wciągnęła, i w której stworzone wydarzenia uwierzyłam. Uwierzyłam, że tak może być. Czasami zdarzały się wątpliwości ale były to tak małe niuanse, które szybko były zmywane kolejnymi ciekawymi sytuacjami w życiu bohaterki. • Książka prosta w odbiorze, wciągająca, nieskomplikowana i nie przekombinowana. • Jestem pod wrażeniem. Czekam na kolejne spotkanie z twórczością pani Magdaleny. Polecam
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo