• Ciekawy kryminał. Fajnie przenikają się dwie osi czasu- terażniejszość i przesłość- które wzajemnie się uzupełniają. Wszystkie wątki zostały logicznie rozwiązane. Ten tom (jeden z trzech) opowiada głównie o dziecistwie głównej bohaterki, które do najp­rzyj­emni­ejsz­ych nie nalezało, co też jest kapitalnym pomysłem by lepiej poznać Detektyw Quinn, której towarzyszymy we wszytskich z 3ch opowieści.
  • bardzo dobra książka, czyta się szybko i zain­tere­sowa­niem­
  • "Grób matki" to rewelacyjny kryminał, który wciąga od pierwszych stron i trzyma w napięciu do samego końca. W tej części mamy dwie ramy czasowe - wspomnienia z przeszłości i teraźniejszość. Dzięki temu dowiadujemy się dużo na temat dzieciństwa Josie, które, mówiąc delikatnie, nie należało do zbyt szczęśliwych i z pewnością odbiło piętno na jej życiu. Oprócz tego znajdziemy tutaj również pędzącą na łeb i szyję akcję, intrygującą fabułę, dawno pogrzebane tajemnice i świetne zakończenie. "Grób matki" to trzeci tom z cyklu z Josie Quinn. Polecam 🥰
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo