• "Mia i białym lew" to wzruszająca, pełna oszałamiających widoków historia niesamowitej przyjaźni dzie­sięc­iole­tnie­j dziewczynki z prawdziwym lwem. Mia przeprowadziła się wraz ze swymi rodzicami z tętniącego życiem Londynu na afrykańską farmę jako mała dziewczynka. Odtąd jej życie zmieniło się radykalnie. W nowym świecie Mia czuje się bardzo samotna. Trudno jest się temu dziwić. W Europie zostawiła wszystko, co do tej pory poznała – szkołę, znajomych, przyjaciół… Każdy kolejny dzień w nowym miejscu jest dniem z tęsknotą w tle… Tak jest do chwili, w której zaprzyjaźnia się z białym lwiątkiem o imieniu Charlie. Dziewczynka jest zafascynowana młodym, niesfornym i trochę flegmatycznym kotem. Charlie jednak wraz z upływem czasu coraz bardziej zaczyna upodabniać się do potężnego drapieżnika. Fakt ten zaczyna martwić rodziców Mii. Coraz bardziej zaczynają obawiać się o to, że zabawy dziewczynki z lwem mogą skończyć się tragicznie. Podejmują decyzję o rozdzieleniu córki z jej najlepszym przyjacielem. Mia jednak za wszelką cenę chce ochronić Charliego przed nieb­ezpi­ecze­ństw­em, związanym z ich mającym nadejść rozstaniem.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo