• Magiczna opowieść o zakazanej miłości, rodzinnych dramatach i tajemniczym dziedzictwie przekazywanym z pokolenia na pokolenie. • Czarująca, obdarzona niezwykłą intuicją Savitri wychowuje się wśród służby w angielskim domu w przedwojennych Indiach. Zabrany z sierocińca Nat mieszka w indyjskiej wiosce pośród wzgórz z powszechnie szanowanym, ale zamkniętym w sobie doktorem sahibem. Zapalczywa i prostolinijna Sarojini buntuje się przeciwko ciasnym ramom społecznym, w jakich przyszło jej dorastać. • Nici ich losów – rozpięte pomiędzy niewielkim połu­dnio­woam­eryk­ańskim krajem, wstrząsanym politycznymi niepokojami, a senną, spokojną wioską w indyjskim stanie Tamilnadu; pomiędzy omiatanym przez morską bryzę madraskim rajem a pustoszonym przez wichry wojny Singapurem – splatają się coraz ciaśniej, a stawiane przez nich pytania coraz pilniej domagają się odpowiedzi. • „Hinduskie zaślubiny” są nie tylko egzotyczną historią miłosną, lecz także wielowątkową opowieścią o poszukiwaniu własnej tożsamości, budowaniu nowej egzystencji w świecie tradycyjnych wartości i obyczajów. A gdzieś w sercu tego wszystkiego – celebracją samego życia. • Wielka powieść, wielkie tematy, egzotyczne tło i postaci, które pozostaną z tobą na zawsze. • Katie Fforde • Sharon Maas (ur. 1951 w Gujanie) w latach sied­emdz­iesi­ątyc­h podróżowała po Brazylii, Peru, Ekwadorze i Kolumbii, a także przez Anglię, Turcję, Iran, Afganistan i Pakistan do Indii. Po dwóch latach życia w Indiach przeniosła się do Niemiec. Swój czas dzieli między Anglię i Niemcy, mieszka z mężem i dwójką dzieci. Jest autorką trzech powieści, do których prawa sprzedano między innymi do Niemiec, Hiszpanii, Francji i Danii.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo