• Michelle Belanger to bardzo ważna działaczka w ruchu wampirycznym. Jest autorką wielu książek o tej tematyce, m.in. „Wampiry same osobie” z 2010 roku, którą wydało wydawnictwo Illuminatio. • Książka to kompendium wiedzy o wampiryzmie. Najpierw dostajemy plik informacji o tym kim są wampiry. Potem kolejno w siedmiu częściach mamy opisane wampiry jako łowców, grupę społeczną, osoby żyjące pośród nas… jest tu też część poświęcona kodeksowi postępowania wampirów. Dzięki książce widzimy, że wiele osób organizuje się wokół stowarzyszeń poświęconych wampiryzmowi i że traktują to oni całkiem na serio. Dlatego jeden z rozdziałów traktuje o tym jak zdobywać dawcę i po co właściwie on jest. • Książka składa się z krótkich tekstów, pogrupowanych w różne części. Są one różnych autorów, ale mówią o jednym, wspólnym temacie. Każdy z autorów posiada nad swoim rozdziałem krótką notatkę o sobie, swojej twórczości i działalności. Jeśli chodzi o rozdziały to wiele z nich kończy się słowniczkiem z najważniejszymi pojęciami z danego działu. Napisane są prostym językiem, bardzo ciekawie i składnie. • Muszę tu wspomnieć o szacie graficznej. Piękna, przyciągająca wzrok okładka sprawia, że aż ma się chęci sięgnąć po tę książkę. W środku znajdziemy też czcionkę, która pasuje idealnie do klimatu całości. Obok numerów stron pojawiają się tytuły części, dzięki czemu łatwiej jest się odnaleźć w treści. • Książka została bardzo dobrze wykonana. Nie ma tu błędów redakcyjnych, wszystko jest wyczyszczone, dobrze ułożone i pogrupowane. Teksty są ciekawe, płynnie przechodzą jeden do drugiego. Jedynym minusem, który mogłabym wyróżnić to duży format książki, który często stanowił dla mnie problem w zabraniu jej ze sobą w podróż. Poza tym jest to świetna pozycja o wampirach. • Książka „Wampiry same o sobie” to doskonała lektura dla interesujących się wampiryzmem. Obala ona wizerunek medialny wampirów i pokazuje ich faktyczny stan na świecie. Wampiry bowiem są to osoby, które żyją wśród nas, organizują się w grupy, stowarzyszenia i działają. Nie polują na swoje ofiary, lecz dobierają je starannie, szanują i korzystają z ich dobrowolnej zgody. • Michelle Belanger stworzyła ciekawą pozycję. Wybrała interesujące teksty, które przybliżają obecną działalność wampirów. Bardzo interesująca i pouczająca książka, przy której można spędzić czas w zimne wieczory. • Komu mogę polecić tę pozycję? Tym, którzy chcą zobaczyć jak faktycznie wygląda życie wampira i kim one są. A także tym, którzy chcą obalić wizję krwiopijcy z mediów i szukają do tego motywacji. To interesująca lektura dla otwartych głów i ciekawych świata osób.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo