Recenzje dla:
  • Szczegółowo, malowniczo zbudowana historia kilku pozornie niezależnych istnień, których losy splatają się ze sobą powoli, acz coraz bardziej, by wreszcie się okazało, że świat tak naprawdę duży nie jest, a podobne ludzkie dramaty przeżywane są niezależnie od czasu, okoliczności, środowiska. Historię poznajemy z perspektywy żyć kilku różnych bohaterów, patrzących na ten sam świat w różny sposób, umiejscawiający się w nim w oparciu o różne kryteria i konwenanse społeczne. Wszystko to scala jednak jeden motyw; motyw miłości, miłości różnych. Matczynej, dziecka, tej dedykowanej wybrankom serca, braterskiej. Niezauważanej, niezrozumianej, nieposzanowanej, zawieszonej w przeszłości, brutalnie rozerwanej, dogasającej, wykorzystanej, kiełkującej, żywo wybuchającej, pięknie rozkwitającej. Powieść o złożoności ludzkich uczuć, pięknie wprowadzona w ramy czasowe pierwszej i drugiej wojny światowej. Międ­zypo­kole­niow­a. Bez zbędnego moralizowania. Nie ma tu ponadczasowej prawdy "miłość wszystko zwycięży, miłość wszystko wybaczy". Opowieść pozostawia przedstawiony świat bez oceny, ale na tyle realistyczny i wiel­opła­szcz­yzno­wy, że pozwala odbiorcy zmierzyć się z własnymi (otoczenia?) normami i systemem wartości.
  • Bardzo podobała mi się "Altana", bo akcja rozgrywa się podczas II wojny oraz są tajemnice i sekrety rodzinne. • Młodziutka Helena podczas I wojny za namowa rodziny poślubia przyjaciela brata, chociaż go nie kocha. Mąż wyjeżdża na front, a ona po pewnym czasie poznaje przystojnego Kanadyjczyka, mają romans, a owocem jest córeczka. On nie odpowiada na jej listy, ona zostaje wysłana z posiadłości na okres ciąży, a po porodzie dziecko zostaje jej odebrane i oddane do adopcji. • Dopiero po śmierci rodziców zaczyna szukać dziecka, znajduje je w kochającej rodzinie i widząc rozpacz przybranej matki, postanawia zostawić jej dziecko. Prosi tylko o informowanie jej o życiu dziecka. • I tak jest przez kilka lat potem kontakt się urywa. Dopiero po 20 latach, z początkiem II wojny, Helena dostaje telefon od ciężko chorej przybranej matki z prośbą o pomoc. • I z tak zaczyna się bardzo ciekawa historia córki Heleny Laury, która po śmierci matki przyjeżdża do posiadłości Heleny (nie wie że to jej biologiczna matka) z nieślubnym dzieckiem, i musi wybierać miedzy dwoma przystojnymi mężczyznami,Stevem, przyjacielem jej nieżyjącego narzeczonego, który bardzo jej pomagał, a młodym Kanadyjczykiem, na którego bardzo niechętnie patrzy Helena, podejrzewając,że to może być jej przybrany brat. • Mary Nichols znam jako autorkę romansów historycznych wydawanych przez Harlequin, byłam więc mile zaskoczona, że ta książka jest taka inna, porusza taką poważną tematykę jaką jest wojna. Wyszło jej to świetnie a romans też jest bardzo ciekawy i wzruszający.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo