• Piękna, zaskakująca. Taka literaturę piękną lubie
  • Do fanatyczki religijnej recenzującej tej książkę-po pierwsze, po kiego dajesz SPOILER ???, po drugie- JAKIE PROPAGOWANIE ??? • Tacy ludzie byli, są i będą. Mam nadzieję,że zgorszona zwróciłaś książkę i poszłaś do spowiedzi. • Historia ciekawa. Watek miniaturzystki dziwaczny, do niczego nie potrzebny, ominąłem go i od razu lepiej się czytało. 5/10
  • Jak dla mnie rewelacyjna. Jedna z moich ulubionych powieści. Przeczytałam jednym tchem, trzymała do końca w napięciu. • Zakończenie zaskakujące i dające do myślenia.
  • Zupełnie nie wiem na czym polega fenomen tej książki. Taka zwyczajna do przeczytania, ale nic więcej. Trochę intrygi osadzonej w realiach holenderskiego świata kupieckiego przełomu wieków XVI/XVII. Nie jest nudna, ale brakuje w niej jakiejś prawdziwej iskry. Mimo to okrzyknięta światowym bestsellerem.
  • Książkę oceniam bardzo słabo. Nie podobało mi się w niej kilka rzeczy: • - styl pisania - ubogi, • - bohaterowie zbyt współcześni, odniosłam wrażenie że ich mentalność nie pasuje do XVII wieku w którym to toczy się akcja powieści, • - wątek tytułowy jest tak jakby wątkiem pobocznym w książce, główny temat fabuły jest o czym innym (małżeństwo Petronelli z gejem), tytuł książki jest mylący, • - książka promuje homoseksualizm i jest antychrześcijańska (przedstawia chrześcijan w negatywnym świetle jako zachłannych, dwulicowych, natomiast z sodomity zrobiono męczennika) • Początek książki jest w miarę ciekawy, autorka wprowadza tajemniczy klimat ale potem jest coraz gorzej... • Nie polecam
  • Wspaniała książka, bogata treść. Autorka umiejętnie oskarża fanatyzm, hipokryzję, nietolerancję, zdradę i zazdrość. Subtelna , ale i dobitnie wskazująca na stłamszenie ówczesnej ludności Amsterdamu przez duchowieństwo, jakże dalekiego od zasad głoszonych przez Chrystusa.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo