• Nagrodzona Paszportem Polityki w 2011 "Książka" Mikołaja Łozińskiego, to dość nietypowo opowiedziana historia rodzinna, dla której inspiracją były losy prawdziwej rodziny autora. Oryginalna i nietypowa, bo losy każdej z postaci poznajemy przez pryzmat przedmiotów Telefon, Fifka, Klucze, Maszynka do włosów, Ekspres, te najprostsze przedmioty codziennego użytku, będące jednocześnie tytułami poszczególnych rozdziałów pozwalają na rekonstrukcję zagmatwanych losów rodziny, trudnych relacji pomiędzy babciami, dziadkami, mężami, żonami i dziećmi, wnukami. • Dzięki przedmiotom, które są osiami, poznajemy kolejne wycinki życiorysu poszczególnych członków rodziny. Małe historie, skrawki lustra, z których próbujemy poskładać całość. Każda z tych mikro opowieści jest zasłyszana, przez kogoś podejrzana, potem opowiedziana, a każdy z członków rodziny te historie pamięta trochę inaczej. • Sam autor zastosował w "Książce" ciekawy zabieg, wtrącając komentarze członków rodziny, ich prośby, domagające się, by o pewnych wydarzeniach nie pisać, albo napisać o czymś innym (z podobnym rozwiązaniem mamy do czynienia w "Białej Rice" Magdaleny Parys). Chcieliby kreować świat, ukrywając sprawy, które wciąż ich bolą. Narrator jednak skutecznie opiera się tym sugestiom, przy okazji tworząc atmosferę pełną niedopowiedzeń i przemilczeń. • "Książka" Mikołaja Łozińskiego to opowieść rodzinna wpisana w historię Polski. Opisana z perspektywy drobiazgów, z pozoru nic nie znaczących przedmiotów, ale rzeczy, które są świadkami wielu wydarzeń, jak telefon, który jest świadkiem ważnych rozmów, czy pomarańczowy zeszyt, w którym zapisane są rozpacz i tragedie. Przedmioty te wydobywają przeszłość, kryją w sobie rodzinną historię, chwile radosne, szczęśliwe, jak również te tragiczne i bolesne. Wydarzenia zwyczajne i proste, ale przedstawione w sposób błyskotliwy, niebanalny, z miłością i ogromnym szacunkiem dla życiowych wyborów swoich dziadków i rodziców. • Słodko-gorzka, przewrotna, świetnie napisana. Polecam. • Marta Ciulis- Pyznar
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo