• Dwa odmienne krańce Imperium, dwie scenerie, dwa różne koloryty i różne klimaty. Konne potyczki, braterstwo i walka ramię w ramię, oraz miejskie spiski i złodziejskie intrygi. Robert M. Wegner po raz drugi zachwycił mnie kreacją przedstawionego świata. Każde z opowiadań to kolejne puzzle to budowanego przez autora z niezwykłą piec­zoło­wito­ścią­ obrazu uniwersum jakim jest Meekhan. Świata, który posiada własną historię, mitologię, bogów, magię, bogatą kulturę, politykę i geografię i który zachwyca swoim rozmachem i spójnością. • Moje oczarowanie wzbudzała nie tylko łatwość z jaką autor zbudował swój bogaty i różnorodny świat, ale również jego styl. Z jednej strony czytając opowiadania Wegnera odnosi się wrażenie prostoty, która bardziej wynika z naturalności i lekkości z jaką autor tworzy swoje historie. Z drugiej strony autor tak pięknie pisze o honorze, braterskiej walce, przyjaźni, wierności. Prostota i epickość to dwie najważniejsze cechy "Opowieści z meekhańskiego pogranicza" • Robert M. Wegner zafascynował mnie rozmachem meekhańskim uniwersum, surowym, bardzo realnym, zbudowanym z wielką pieczołowitością, tworzącym różnobarwną, nie tylko geograficznie i kulturowo mozaikę. Pełne emocji bitwy i potyczki, postacie z krwi i kości, magia. "Opowieści z meekhańskiego pogranicza. Wschód - Zachód" to porządny kawał soczystego fantasy. Znakomity zbiór. • Marta Ciulis-Pyznar
  • Uzupełnienie do Północ Południe i jednocześnie wstęp do dalszego ciągu. Równie dobra jak pierwsza. Błyskotliwe dialogi, zawikłane intrygi, odrobina magii, mnóstwo honoru bohaterstwa i przyjaźni. Polecam
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo