• "Miasto Bajka. Wiele historii Kaliningradu" • Autor: Paulina Siegień. Moja ocena: 8/10. • "Miasto Bajka. Wiele historii Kaliningradu" to fascynująca, wciągająca książka, która idealnie oddaje klimat miasta poprzez tytuł i treść. To wielowątkowy reportaż, w którym różne historie splatają się w jedną opowieść o Kaliningradzie – mieście pełnym kontrastów i niezwykłej przeszłości. Czasami wątki wydają się luźno powiązane, ale każda historia ma swoje znaczenie i wnosi coś istotnego do obrazu miejsca. • Paulina Siegień pisze przystępnym, barwnym językiem, który przyciąga uwagę, ale nie przytłacza zbędnymi szczegółami. Jej styl jest dynamiczny, co sprawia, że książka nie nuży, a wręcz zachęca do dalszej lektury. To reportaż pełen refleksji, który pokazuje zarówno blaski, jak i cienie Kaliningradu, miasta pełnego historii, które wciąż budzi emocje. • Warto podkreślić, że książka daje świeże spojrzenie na współczesne wydarzenia i kontekst, w którym funkcjonuje Kaliningrad. Zdecydowanie jest to pozycja, która zostawia czytelnika z wieloma przemyśleniami. • Na marginesie, warto dodać, że w 2024 roku zakończyła się rozbiórka słynnego Domu Sowietów – symbolu Kaliningradu, o którym autorka wspomina. • ** 16:28 * 11.01.2025 * 05/2025 *
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo