• Świetna książka trafiająca idealnie swoją treścią do 4-letniego odbiorcy ciekawego świata. Estetyka książki nie przemawia do mnie, ale użyta kolorystyka i kreska skutecznie przyciągają uwagę dziecka. • Nie jest to książka, przy czytaniu której malec musi być "przyklejony" do starszego czytelnika; moje Dziecko słuchało jej z zain­tere­sowa­niem­ podczas posiłków, co ciekawsze ilustracje pokazywałam mu więc z dalsza, odwracając strony w jego stronę. • Syn wykazał duże zainteresowanie treścią. Jest skonstruowana tak, by dawać niemal od razu odpowiedzi na rodzące się na bieżąco pytania. Rodzic nie musi dzięki temu zbyt często przerywać czytania i samodzielnie wypuszczać się w daleko idące dygresje. • Obydwojgu nam brakło w lekturze jednego: pełniejszego spisu występujących w ludzkim ciele mikroorganizmów. Nawet prezentację żywej materii występującej w samych jelitach twórcy książki niezbyt rozwinęli. Młody Czytelnik lubi obcować z kompletnymi informacjami, jego umysł sam filtruje treści dla niego szczególnie na tym etapie interesujące. Zwykły spis w tego typu publikacji popu­larn­onau­kowe­j wzbudziłby więc pełnię satysfakcji. • Co by nie było - nawet niekompletna, a dobrze podana informacja jest lepsza, niż kompletna podana źle. A już na pewno lepsza niż żadna. Finalnie mimo małego niedostytu cieszymy się obydwoje z poznania tej pozycji.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo