• Jest to książka popularnonaukowa o „Niczym” pisanym przez duże „N”. Czyli jest to książka prawie o wszystkim. W książce tej wytłumaczono pewne kwestie lepiej niż w niektórych książkach skupionych wyłącznie na fizyce i kosmologii. • Jest w niej również Shakespeare, który bawił się innymi aspektami Niczego. W tragediach Hamlet i Makbet filozoficzne i psychologiczne paradoksy Nicości są głęboko splecione z ludzkim doświadczeniem. • W książce podano bardzo dużo różnych cytatów. • Historia europejskich rozważań na temat zagadek wynikających z Niczego to opowieść o tym, jak z dwojga złego trzeba wybrać obydwa. • Spośród tak wielu otaczających nas rzeczy, • najwspanialsze jest istnienie Niczego • Leonardo da Vinci • ... biblioteka zawiera ... Wszystko: drobiazgową historię przyszłości, autobiografie archaniołów, wierny katalog Biblioteki, całe tysiące fałszywych katalogów, wykazanie fałszywości tych katalogów, wykazanie fałszywości katalogu prawdziwego, gnostyczną ewangelię Bazylidesa, komentarz do tej ewangelii, prawdziwą relację twojej śmierci, przekłady wszystkich książek na wszystkie języki, interpolacje z każdej książki we wszystkich książkach tł. A. Sobol-Jurczykowski. • Nic nie jest nic warte, ale jest za darmo • Kris Kristofferson i Fred Foster • Książkę warto przeczytać, ale ostrzegam, że nie jest to łatwa lektura.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo