• Wciągająca opowieść o tym, że warto podróżować i spełniać marzenia. Niegdy nie wiadomo gdzie czai się miłość :)
  • Dwud­zies­tocz­tero­letnia Alice Breuer pod wpływem impulsu porzuca spokojne życie w Niemczech i wyjeżdża do Wenecji, aby podjąć pracę jako au pair. Porzucona przez ojca jeszcze zanim się urodziła, została wychowana przez mamę na mądrego, niezależnie myślącego człowieka. Stałe zasady wpojone przez dobrą, kochającą i pomysłową mamę teraz bardzo się Alice przydadzą. • W Wenecji trafia do środowiska bogaczy (w jednym nawet się beznadziejnie zakochuje), ale dzięki mocnemu kręgosłupowi moralnemu nie traci głowy i nie daje się porwać blichtrowi wielkiego świata. Znosi też ze stoickim spokojem jawne szykany ze strony swych gospodarzy. Jedynym radosnym promykiem w tej całej eskapadzie są… dzieci, które ma pod opieką, oraz Wenecja – piękna, urzekająca o każdej porze dnia i nocy. Zwłaszcza nocy, bo tylko wtedy Alice może pozwolić sobie na spacer dla przyjemności. Na trasie nocnych wycieczek spotyka tajemniczego niewidomego sąsiada, o którym nikt nic nie wie – co w Wenecji nie jest normalnym zjawiskiem. • Ciekawie napisana powieść dla kobiet, z Wenecją w roli głównej i wątkiem kryminalnym w tle. Niewątpliwą zaletą głównej bohaterki jest jej trzeźwy osąd rzeczywistości i umiejętność wyciągania właściwych wniosków. Wątek romansowy nie nachalny. • Przyjemna lektura. Polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo