• Danka Braun - NIE ZABIJAJ MNIE KOCHANIE • Po części III sagi rodzinnej Orłowskich powstaje powieść, nie będąca jej częścią , choć bohaterami sprytnie nawiązuje autorka do tejże rodzinnej serii. Rodzina Orłowskich znów nas bawi. • Tym razem jest to romans obyczajowy z wątkiem sensacyjnym i jak nazwano w niektórych recenzjach "lekkie, babskie czytadło". Może i czytadło, ale polubiłam pisarstwo pani Braun i z przyjemnością przeczytałam jej kolejną powieść. • Historia Marty, której matka Ewa ginie w wypadku samochodowym, trochę staje się przejaskrawioną, gdy do akcji detektywistycznej wkracza nie kto inny , ale sam Robert Orłowski - znany neurochirurg krakowski. Pojawia się też tajemniczy austriacki dziennikarz Mark Biegler. Obaj panowie roztaczają nad Martą opiekę. • Czy panowie pomogą wyjaśnić, dlaczego musiała zginąć Ewa Kruczkowska, emerytowana nauczycielka, akwizytorka wyrobów z żeń-szenia? Kim jest tajemniczy Mark? • POLECAM tę zgrabnie napisaną powieść tykającą i współczesnego świata polityki, i próby samodzielnego rozprawiania się z przeciwnikiem, i chęci szybkiego dorobienia się, nawet ze szkodą dla innych. • A dla czytelnika, który nie zna sagi o Orłowskich, jest też spora garść historii małżeńskiej Renaty i Roberta.
  • Jest to romans z wątkiem kryminalnym w którym spotykamy bohaterów poprzedniego cyklu książek tej autorki(choć nie jest to kolejna część sagi). Bardzo lekko napisana książka, praktycznie sama się czyta, trochę sarkazmu dodało pikanterii, a maleńki dreszczyk emocji wzmagał chęć poznania dalszego ciągu:).Polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo