• Bluszczowy Dworek , w którym toczy się akcja powieści, to kiedyś pełen życia i radości dom. Dom, w którym wychowywała się Anna , przybrana córka Bluszczów. Po śmierci matki, dom opustoszał, a ojciec rodziny nie potrafi do końca poradzić sobie z samotnością. • Anna , bohaterka powieści zaprasza do dworku swe znajome, by zapewnić opiekę i towarzystwo przybranemu ojcu Markowi, który po śmierci żony zupełnie przestał dbać o swe zdrowie. • To jedna z przyczyn. Anna zna bardzo dobrze życie każdej z nich i uważa, że przyjazd do Bluszczowego Dworku pozwoli im na uporanie się z własnymi problemami, pokonanie własnych obaw i kłopotów. • POLECAM tę opowieść, z ciekawą i wzruszającą fabułą i wartką akcją, powieść poruszającą problemy, które spotykamy w codziennym życiu, od kryzysów małżeńskich , poprzez problemy wychowawcze aż po przemoc domową. • Polecam też powieść SONATA DLA MOTYLA , którą śmiało można nazwać cz. I, gdyż w opowiada o Bluszczowym Dworku, pełnym życia ich mieszkańców.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo