• To moje pierwsze spotkanie z komedią kryminalną, w dodatku we francuskim wydaniu. "Doborowa ósemka Anny C" to dobra książka, która łączy w sobie powieść humorystyczną i całkiem niezły kryminał. Czy to połączenie może się udać? • Sophie Hénaff postarała się o to, aby każda z występujących w tej książce postaci była wyjątkowa i każda z nich wnosi swoje ''trzy grosze'' do akcji. Poznajemy tu tytułową doborową ósemkę, pisarka, pijak, hazardzistka, to tylko kilka przykładów, z jakimi zmagać się będą nasi bohaterowie, czyli specjalny oddział policji, w którym służą wszyscy nieudacznicy z jednostki. Pod nadzorem komisarz Anny Capestan będą próbowali udowodnić swoją skuteczność i przyczynić się do poprawy statystyk wykrywalności przestępstw. Po przekopaniu się przez akta nierozwiązanych spraw, zgodnie z zasadą, że nie mają niczego do stracenia, postanawiają zająć się dwoma nierozwikłanymi zabójstwami sprzed lat. Pomimo poważnej tematyki i wątków typowych dla zwyczajnego kryminału to książka jest rzeczywiście lekka i przyjemna. Pełna humorystycznych wstawek, które podkreślają beztroski charakter tej powieści. Całkiem oryginalny sposób narracji dodatkowo odświeża ten gatunek sprawiając, że czytelnik z dużą ciekawością pochłania kolejne strony. Nie jest to jednak pozycja, która porwie i wstrząśnie Waszym światem w posadach, to książka z tych, które zwyczajnie umilą nam spędzany z nią czas. Wciągająca jest nie tylko nietypowa fabuła, ale też każda z nieszablonowych postaci. Bohaterowie przedstawiają swoje własne prywatne historie, które pozwalają nam zbliżyć się do nich i nawiązać bliższą więź. Myślę, że wielu z Was znajdzie w tej książce coś dla siebie, bo główną jej zaletą jest właśnie wielowątkowość i plątanina gatunków. Autorka na przykładzie wszystkich intrygujących bohaterów udowadnia nam, że pomimo swoich słabości i ułomności, gdy mamy przed sobą wyzwanie życia i przy odrobinie odpowiedniej motywacji, jesteśmy w stanie zwalczyć wszelkie przeciwności losu i uparcie dążyć do celu. Obraz policji jest tu jednak w chytry i całkiem komediowy sposób zakrzywiony, ale myślę, że wielu z Was chętnie sięgnie po kolejne części z ich przygodami. Z całą pewnością doświadczenie z tą książką będę miło wspominać. To ciekawie skrojona historia, która pozwala miło spędzić czas, poczuć lekki dreszczyk kryminału złagodzony niesamowitym poczuciem humoru. • Jeśli lubicie takie interesujące i niebanalne połączenia, to ten tytuł będzie dla Was idealną lekturą. Gwarantuję niezapomnianą przygodę z jeszcze bardziej niespotykanymi bohaterami.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo