• Bardzo sobie cenię reportaże pana Springera. Każdorazowo są ciekawe, okraszone interesującymi fotografiami i w sprytny - oraz często zabawny - sposób uwypuklają punkt widzenia autora, który jednocześnie nie jest nachalny i pozwala czytelnikowi samemu dojść do własnych opinii na dany temat. • To już trzecia lektura tego autora, którą mam okazję czytać, jednocześnie też najwcześniej z nich wydana. Nie jestem specjalnie zafascynowana architekturą, nie zauważam tych wszystkich detali na które zwracają uwagę eksperci i nie zachwycam się nowym budownictwem. Niemniej jednak uwielbiam historię, a tą peerelowską od pewnego czasu interesuję się jakby bardziej. • Z perspektywy historycznej książka raczej nie wnosi żadnej spektakularnej wiedzy, natomiast jest bardzo ciekawą lekturą ukazującą dane miejsce lub budynek "kiedyś" oraz "teraz". Ten sam zabieg autor zastosował w "Miasto Archipelag" i muszę przyznać, że moim zdaniem jest to bardzo dobre posunięcie. • Językowo, tematycznie nie mam się do czego przyczepić. Pozycja krótka, interesująca. Absolutnie do polecenia.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo