• Główną bohaterką tej mrocznej opowieści jest Mary Yellan, która po śmierci swej matki postanawia zamieszkać u jej siostry – ciotki Patience. Sprzedaje podupadające gospodarstwo po swych rodzicach i wyrusza do Kornwalii. Gdy trafia do znajdującej się pośrodku dzikiego pustkowia oberży „Jamajka” doznaje ogromnego szoku. Jej niegdyś życzliwa i pełna życia ciotka obecnie zdaje się być kimś zupełnie obcym. Patience jest teraz osobą zahukaną, zamkniętą w sobie, wiecznie przestraszoną. Mary zdaje sobie szybko sprawę z tego, że winnym takiego stanu rzeczy jest jej mąż niejaki Joss Merlyn. Właściciel oberży w najbliższych mu kręgach uchodzi bowiem za siejącego postrach brutala i alkoholika. Dziewczyna już po pierwszej nocy spędzonej w oberży odkrywa w jakim śmiertelnym nieb­ezpi­ecze­ństw­ie się znalazła. Wuj po nocach zdaje się prowadzić jakieś szemrane interesy z bardzo osobliwymi ludźmi, budzącymi grozę i przerażenie w dziewczynie. Mary stawia sobie za cel uwolnienie ciotki z „bagna”, w którym się znalazła i zdemaskowanie działalności Joss’a Merlyn’a. • „Oberża na pustkowiu” to klasyka jeśli chodzi o literaturę angielską. To powieść o niezwykłym, mrocznym, gotyckim i bardzo surowym klimacie. Jest w swych opisach również na wskroś realistyczna, przez co w sposób niesamowity działa na wyobraźnię czytelnika. Są w niej sceny budzące przerażenie, jak i wątki obyczajowe. Jest kłamstwo, tajemnica, intryga, zdrada i wstrząsające odbiorcą zakończenie tejże historii. Daphne du Maurie to autorka godna zainteresowania. Polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo