• Niezwykła wyobraźnia autora w połączeniu z naprawde doskonałym warsztatem literackim gwarantują pasjonującą lekturę.
    +1 nieprzydatna
  • Genialna książka, każdy kto polubił wiedźmina powinien być zachwycony.
  • Jest to definitywnie książka z górnej półki. Moim zdaniem zaraz obok Władcy Pierścieni czy Harry'ego Pottera jest obowiązkową lekturą dla każdego miłośnika fantasy. Gorąco polecam!
  • świetna książka, pochłonęła mnie zarówno ta jak i nastepne części
  • "Pan Lodowego Ogrodu" to niezwykle klimatyczne połączenie science- fiction z fantasy. Połączenie bardzo ryzykowne, ale Grzędowicz poradził sobie idealnie z tym zadaniem. • Pisarz zastosował ciekawy zabieg wprowadzając do swojej powieści aż trzy rodzaje narracji. Mamy dwóch narratorów pierwszoosobowych: Vuko oraz Ardżuka opowiadających swoje historie. W momencie aktywacji Cyfrala i przejścia na tryb bojowy narracja jest trzecioosobowa. Każdy z narratorów ma własny styl i trochę inną dynamikę. • Świat stworzony przez Grzędowicza to pozornie kolejna wariacja na temat mitologii nordyckiej i celtyckiej, ale na swój sposób oryginalna i nieprzewidywalna. Magia w Midgaardzie to nieokiełznana siła, potwory zaś to inteligentni przeciwnicy. Świat i tajemnice planety autor stopniowo odkrywa przed czytelnikiem, intrygując go coraz bardziej. Sama symbolika Midgaardu tworzy niesamowity nastrój. Klimat jest mroczny, niepokojący, czasem wręcz upiorny. • Spotkanie z głównym bohaterem, to była moja miłość od pierwszego wejrzenia. Vuko to typ człowieka bardzo pewnego siebie i twardego. Oszczędny w słowach a jednocześnie doskonale przekazuje swoje uczucia i emocje. • Wciągnęła mnie również historia Ardżuka, trochę naiwnego ale jeszcze młodego,szukającego swojego przeznaczenia w walce z kultem Podziemnej Matki. Ciekawe jak połączą się losy tych dwóch postaci w kolejnych tomach? • "Pan Lodowego Ogrodu" to dla mnie lektura obowiązkowa dla każdego fana fantastyki, realność przedstawionego magicznego świata, kreacja bohaterów, wszystko dopięte jest na ostatni guzik. Jarosław Grzędowicz przedstawił tu swój doskonały warsztat literacki. Czyta się wyśmienicie. • Marta Ciulis- Pyznar
  • Niezwykła opowieść o świecie w którym bogowie pozwalają na rozwój technologiczny tylko w ograniczonym zakresie. Główny bohater zostaje wysłany na tę planetę w celu uratowania i ewakuacji zaginionych ziemskich badaczy obserwatorów. Szybko okazuje się jednak, że jego misja sprowadza się do uratowania całej planety.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo