Pochłonęłam ją błyskawicznie – nie dlatego, że jest krótka, ale dlatego, że nie mogłam się oderwać od historii każdej z pięciu bohaterek, które los zetknął w domu Jagody. • Dlaczego Wiktoria – młoda dziewczyna w ciąży – jest samotna? Skąd w Elwirze tyle pozytywnej energii, a jednocześnie cień niedosytu w życiu? Jak to się stało, że Hania samodzielnie wychowuje nastoletnią córkę i ledwo wiąże koniec z końcem? Dlaczego Mirella, mimo życia u boku bogatego męża, czuje się opuszczona i nieszczęśliwa? I wreszcie – kim tak naprawdę jest Jagoda, gospodyni chatki „na końcu świata”? Na kogo czeka i co kryje się za jej walentynkowym zaproszeniem dla zupełnie obcych kobiet? • Karolina Wilczyńska z ogromną wrażliwością pokazuje różne odcienie kobiecych doświadczeń i potrzebę bliskości. Historie bohaterek splatają się w opowieść o tym, że miłość – w każdej formie – ma wiele barw. • Książka kończy się w sposób, który wręcz prosi się o kontynuację. I bardzo liczę, że autorka zdecyduje się napisać drugi tom – bo ja już chcę wiedzieć, co dalej wydarzy się w tej niezwykłej chatce.

"Pięć odcieni miłości" to piękna, ciepła, otulająca, wzruszająca i emocjonująca powieść o kobietach, troskach, pragnieniach, prozie życia, codziennych problemach i o poszukiwaniu siebie. To też opowieść o tym, jak relacje międzyludzkie, mimo różnic, potrafią dawać ogromną siłę, wsparcie, przyjaźń, nadzieję na lepsze jutro i wiarę, że warto zawalczyć o siebie i swoje szczęście. Autorka w powieści porusza trudne, życiowe i ważne tematy. Mnie autorka po raz kolejny uwiodła, zaczarowała słowem, oczarowała klimatem i przesłaniem, które ta powieść ze sobą niesie. Jestem zachwycona lekturą i z chęcią przeczytałabym kontynuację.🥰 Okładka jest prześliczna i jakie było moje zdziwienie, że historia toczy się zimą 🥰 Ale bardzo podobało mi się.😍 Gorąco polecam.🥰