Nie wiem co napisać na temat tej powieści... Czyta się dobrze, chociaż kilka razy byłam mocno zirytowana zachowaniem głównych bohaterów. Nie brak w powieści dłużyzn, co powodowało, że kilka razy miałam ochotę "przelecieć" kilka/kilkanaście stron wzrokiem bez wczytywania się w treść. • Mimo tego, co napisałam powyżej jest w tej książce jakaś magia, która strasznie mnie do niej przyciągała... • Warto ją przeczytać chociażby ze względu na drugą część, która według mojej oceny jest zdecydowanie lepsza.

Szczerze... kiedy następowała premiera tej książki nie zamierzałam ani jej czytać ani tym bardziej kupować. No i nie kupiłam. Ale widać los chciał inaczej i niespodziewanie dla mnie, dostałam trylogię w prezencie pod choinkę od mojej kuzynki, która zatopiła się w lekturze zanim zapakowała ją w papier prezentowy :) • I stało się...lektura pierwszej części "Alibi na Szczęście" wciągnęła mnie nie wiem nawet kiedy i już chciałam tylko więcej i więcej... • "Alibi na Szczęście" - Hanka straciła wszystko. Jej życie zatrzymało się pewnego sierpniowego dnia. Przestała marzyć, a jedyne plany to te, które układa dla swoich uczniów. Kiedy na jej drodze staje Mikołaj, Hania boi się zaangażować, ale on walczy o miłość za nich dwoje. Pomaga im w ty Dominika, której energia i poczucie humoru oraz bezpośrednia szczerość rozłożyły mnie na łopatki. Jest też pani Irenka, prawdziwa skarbnica ciepła i mądrości. To w jej nadmorskim domu, gdzie na parapecie dojrzewają pomidory, a kuchnia pachnie szarlotką i sokiem malinowym, Hanka odnajduje spokój, odzyskuje wiarę w miłość i daje sobie wreszcie prawo do bycia szczęśliwą. • [Link]

Bardzo było mi nudno podczas lektury. Z ręką na sercu, ta książka aż się prosi o jakiś zgrzyt. Wszystko jest w niej tak doskonałe, że aż brakuje tchu, aby tę doskonałość objąć. • Bohaterowie, ich miłość, relacje, nawet to co jest powszechnie uznawane za wadę tutaj błyszczy . Nawet wielka tragedia, utrata rodziców i męża dzień po ślubie jest idealna. Doskonała. • Dawno, bardzo dawno nie czytałam o tak rozmemłanej, nijakiej bohaterki. Bez życia, bez serca swojego, ale z kilkoma innymi w piersi i duszy, z cierpieniem w oczach, od choroby do choroby i od nieszczęścia do nieszczęścia. Ona zawsze jest na czas, wszyscy inni zawalają i ona musi ich ratować , przeżywać, martwić się. Zero atrakcyjności. Zero ciekawości. • Okropne jest również to, że facet, który przy pierwszym spotkaniu sprawia pozytywne wrażenie, dobrze rokuje, głupieje. I staje się kolejną wielką kluchą. • Jak dla mnie największą porażką tej książki jest fakt, że w sumie zupełnie nie interesuje mnie co będzie dalej. Co wydarzy się w kolejnej części i ile jeszcze stron autorka poświęci na pseudo rozważania. • Wyrzuciłabym połowę tych rozważań bez szkody dla fabuły. • Autorka lubuje się w szczegółach i detalach pobocznych, które nic nie wnoszą a jedynie nudzą i tak nie ciekawą akcję. • Język przegadany - nieciekawy i mocno nużący. • Całość mocno przypomina pierwsze próby literackie, w których autor jest głęboko przekonany o ważności słów jakie cisną mu się do głowy , więc nie jest w stanie zrezygnować z żadnej z nich. • Może innym taki typ powieści się podoba, mnie niestety tylko nuży.

Ksiązka, którą się czyta "jednym tchem". Wzruszjąca, wciągająca niczym trylogia Millenium. • Dla osób wrażliwych i empatycznych bez kilku paczek husteczek sie nie obędzie. • Polecam!!!!

"Alibi na szczęście" przeleżało u mnie na półce prawie miesiąc. Ale jak tylko zaczęłam czytać, to poszło w kilka dni! Książkę czyta się szybko i przenosi w magiczny świat. Jedna z fajniejszych polskich książek, jakie miałam okazję czytać.

Wiem, że książka ma tłumy wielbicielek, ale mi nie przypadła do gustu. Przeczytałam, ale kolejnych części już nie będę czytać. Jak dla mnie za dużo "wodolejstwa", rozwlekłych opisów, lukru i ogólnie przedobrzenia. Bohaterowie oderwani od życia. Lubię lekturę odprężającą, ale tu nie zdzierżyłam tej warstwy miodu i to sztucznego miodu.

"Alibi na szczęście", to powieść, która bardzo przypadła mi do gustu. Wszystkim wokoło mówię, że to najlepsza książka, jaką przeczytałam w ciągu tego, 2014-ego roku. Ale dlaczego tak jest? Po pierwsze fabuła, jest bardzo ciekawa i sprawia, że chce się czytać. Jest ona bardzo wciągająca i naprawdę bardzo trudno jest się od niej oderwać. Historia Mikołaja i Hani jest naprawdę piękna i wzruszająca. Niektórych, myślę, że denerwowałby fakt, że on stara się o nią od ponad pół roku, a Hania nic sobie z tego nie robi. W głębi duszy wcale tak nie jest, ona również go kocha, tylko boi się. Boi się tego, że stanie się to samo, co kilka miesięcy temu, a ona nie chce do tego dopuścić. Na dodatek imię. Być może w prawdziwym życiu nie jest ono ważne, jednak tu odgrywa bardzo dużą rolę. Mikołaj - tak samo miał na imię jej poprzedni partner, którego kochała, a którego już przy niej nie ma. Hania jest bardzo wrażliwą osobą. Nie może zapomnieć zdarzeń sprzed kilku miesięcy, jednak wcale się jej nie dziwię. Przeżyła bardzo dużo złych i smutnych chwil. • Więcej tutaj: [Link]

To utwory o uczuciach. Pierwszoplanowym, najważniejszym wydaje się być szczęście. Bohaterowie, walcząc o swoje szczęście, walczą równocześnie o miłość. • Książki Anny Ficner-Ogonowskiej to według mnie uchwycony na kartach papieru fragment życia. Z wszystkimi jego wzlotami i upadkami, którego bohaterowie przebywają raz (pozwalam sobie zacytować za Anią z Zielonego Wzgórza) w „krainie rozkoszy”, innym razem w „otchłani rozpaczy”. Bo przecież takie jest samo życie – przynosi i radość, i ból, i rozpacz, i szczęście… • O książkach Anny Ficner Ogonowskiej pisze Gabriela Kansik z oleskiego Dyskusyjnego Klubu Książki: [Link] (wp.me/p2qabO-OV)

Sama nie wiem co o niej napisać, żeby o czymś czasem nie zapomnieć. Książka genialna ! Na początku byłam przerażona ilością stron i rozmiarem czcionki. Jednak już na początku się przekonałam, że książkę pochłania się w tempie bardzo szybkim. "Alibi na szczęście" lekko, przyjemnie i z humorem :) Nie mogę się doczekać aż wezmę do ręki kolejną część :)

Najpiękniejsza książka jaką w życiu czytałam. Wciąga od pierwszych stron i nie można od niej oderwać się. Miłość, przyjaźń, zranione serce, cierpliwość, szczęście... wszytko to opisuje ta książka, ale w sposób magiczny. • Polecam każdemu bez względu na wiek :)