• Tak samo dobra, jak Tom 1. Polecam!
  • Agnieszka Olejnik - cykl MANSARDA POD ANIOŁAMI • cz. I - CUDA I CUDEŃKA • cz. II - LISTY I SZEPTY • Akcję powieści tego cyklu "umieściła " autorka w kamienicy, u której szczytu "wartę" pełnią dwa kamienne, bardzo zamyślone Serafiny. • Do tej właśnie kamienicy zjeżdża Lena, by zaopiekować się chorą, ale bardzo zrzędliwą babcią. • Dziewczynę - pełną życia, marzeń i ufności do ludzi - razi oschłość i obcość wobec siebie mieszkańców kamienicy , tak innych niż sąsiedzi w jej rodzinnym Lubsku. • Czy Lena zaprzyjaźni się z sąsiadami? Kim jest tajemniczy Borys, którego mieszkaniem , na mansardzie, w zastępstwie babci zaopiekuje się? Jaką tajemnicę / krzyżyk/ skrywa babcia? • W cz. II, obok współczesnej akcji , autorka sięga po pełną dramatyzmu historię ludzi zesłanych na Syberię, poznajemy też przeszłość Franczeski i pani Mieczysławy - sąsiadek Leny, Leny pełnej wiary w ludzi, dobroci, i chęci naprawiania tego oschłego świata. Czy Lence uda się "naprawić" choć trochę życie sąsiadów? Jak zakończy się e-mailowa początkowo znajomość z Borysem? • Cykl ten to świetna, pełna optymizmu, sąsiedzkiej serdeczności i dobroci opowieść, która skłania do refleksji , do pozytywnego myślenia i nastawienia, że czasem można dokonać rzeczy z pozoru niemożliwych. POLECAM
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo