• Tytuł: "Kompleks Boga" • Autor: Piotr Rozmus • Wydawnictwo: Videograf • Data wydania: • Liczba stron: 400 • Ocena: 10/10 • Piotr Rozmus urodził się 27 kwietnia 1983 roku w Koszalinie. Ukończył doradztwo psychospołeczne oraz socjologię stosowaną na Uniwersytecie Szczecińskim, a także profilaktykę społeczną i reso­cjal­izac­yjną­ na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Debiutancka powieść autora, krwawy thriller "Bestia", została ciepło przyjęta przez czytelników i nominowana do nagrody ZŁOTY KOŚCIEJ 2014 w kategorii najlepszy thriller roku. • "Gdzieś umierają ludzie, gdzieś się rodzą kolejne pokolenia." • Każdy ma swój sekret. Ktoś kogoś zabił, a inny okradł... Pewne jest, że nikt nie chce, by wyszedł on na jaw. Dlaczego? Bo jest nam albo wstyd za to, co popełniliśmy albo chcemy uniknąć ośmieszenia czy odrzucenia. Zast­anaw­iali­ście­ się kiedyś nad tym, co by się stało, gdyby jakaś osoba zaczęła nas z nich rozliczać? • Oryginalny pomysł na fabułę, psychopatyczny morderca, który z każdym swoim kolejnym posunięciem uświadamia nas, że jest naprawdę chorym człowiekiem, błyskotliwi bohaterowie oraz oni... charyzmatyczni, inteligentni i zapracowani policjanci, którzy stanęli na wysokości zadania. To wszystko czeka Was w tej książce. Jednak pamiętajcie, że jak już zaczniecie czytać, to ciężko będzie Wam odłożyć powieść na półkę. • Znikają cztery różne od siebie studentki. Nie ma żadnych śladów. Śledczy odczuwają coraz większą presję ze strony lokalnej społeczności oraz mediów. Motyw seksualny wydaje się oczywisty, jednak kolejne zniknięcia wskazują na coś innego... • Aleksander Pieńkowski to rozwiedziony policjant. Ma duże poczucie humoru oraz jest charyzmatyczny. Gdy dostaje jakąś sprawę, jest w stanie poświęcić wszystko, by znaleźć sprawcę. Często pracuje po godzinach, jednak daje to saty­sfak­cjon­ując­e wyniki. • "Kompleks Boga" bardzo mi się spodobał. Wywarł na mnie większe wrażenie, niż "Bestia". Często odkładałem książkę ze względu na makabryczne sceny, które się rozgrywały. Jest to plus, bo takową literaturę czyta się po to, by bać się idąc nocą ciemną ulicą. Każdy miłośnik literatury grozy powinien sięgnąć po ten utwór.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo