• Qwill znów w formie. Ósmy tom z serii. Świetna rozrywka. • Jim Qwilleran wciąż przebywa w Pickax, udziela się w amatorskim teatrze, zmaga z pewną siebie asystentką dekoratorki wnętrz, tęskni za dziennikarstwem i nie ma już siły dłużej udawać, że pisze książkę. Bo właśnie ma się ukazać pierwszy numer lokalnej gazety z prawdziwego zdarzenia. Prowadzi ją ściągnięty z Nizin przyjaciel Qwilla – Arch Riker, a działowi reklamy z rozmachem przewodzi przebojowa Hixie Rice. • Pierwszy numer już prawie gotowy. Brak tylko nazwy i chwytliwego tematu na pierwszą stronę. Hixie proponuje „Moose County coś tam”, tym bardziej, że zostanie przeprowadziny plebiscyt wśród czytelników na właściwą nazwę gazety. Zaś w wieczór poprzedzający premierę gorący temat sam się pojawia - Harley Fitch i jego żona zastrzeleni we własnym domu tuż przed wyjściem na próbę amatorskiego teatru! • Wszystko wskazuje na zbrodnię na tle rabunkowym. Qwill ma jednak swoje przeczucia. Udziela alibi głównemu podejrzanemu i znów prowadzi własne śledztwo. Przy okazji zatrudnia się w gazecie i ostatecznie rozprawia się z mrzonkami o książce. Tą decyzją naraża się przemiłej bibliotekarce. Zaś Koko zupełnie nie chce współpracować. Interesuje go jedynie zlizywanie kleju ze znaczków i kopert…
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo