• Autorka w swej książce podjęła dysputę na temat niezwykle ważny i ciągle aktualny. Szczepienia budzą kontrowersje od zawsze, ale w chwili obecnej ruch anty­szcz­epio­nkow­y z każdym dniem coraz bardziej przbiera na sile. Czy są ku temu jakiekolwiek fundamentalne powody, żeby szczepić dziecko bądź nie? Na te i wiele innych pytań zadawanych przez rodziców stara się w sposób rzetelny i obiektywny odpowiedzieć autorka poradnika. Trzeba przyznać, że dość dokładnie zgłębiła w nim ona temat szczepień. Podjęła głęboką analizę źródeł, brała udział w licznych konferencjach naukowych, zasięgnęła również opinii wykw­alif­ikow­anyc­h w wakcynologi osób. Nie udzieliła jednak wprost jasnej odpowiedzi na pytanie: szczepić czy nie szczepić. Uważam jednak, że dzięki swojej analizie pomogła rozwiać wiele wątpliwości, które dotyczą szczepionek, NOP-u, autyzmu i tym podobnych zagadnień. Myślę, że jest to bardzo dobra publikacja, po którą powinien sięgnąć każdy rodzic zaangażowany w ten niewątpliwie trudny temat.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo