• W sylwestra miał minąć już trzeci rok związku Wiktorii z Kacprem. Wiktoria chciała się przygotować do tego sylwestra jak najlepiej, tymczasem chłopak nie daje znaku życia... Jedno jest pewne, kolejny rok w życiu Wiktorii będzie zupełnie inny. • Miłosne rozterki przeżywa również jej starsza siostra - Marta. Obie stoją na życiowym zakręcie, a do tego dowiadują się o skrywanych przez rodzinę tajemnicach. • Trudno jest mi streścić fabułę powieści, ponieważ już od pierwszych stron wiele się dzieje, a przez dalszą część, akcja wcale nie zwalnia. Wszystko dzieje się bardzo szybko, przez co nie można się nudzić. Poza tym, książka opiera się na przemyśleniach bohaterów i ich życiowych rozterkach. • Książki Anny Łaciny uwielbiam! Każda zawsze przyciągała mnie swoją realnością, tajemnicami, ciekawą fabułą i jak można się spodziewać, pokochałam również "Dziką jabłoń"! Powieści tej autorki mają to do siebie, że można się niezwykle łatwo wczuć się w treść. Można poczuć się jak w świecie w którym żyją bohaterowie. Autorka wprowadziła mnie w pełną tajemnic podróż, którą mogłam przeżywać wraz z bohaterami. • Książki Anny Łaciny są niezwykle klimatyczne, a do tego proste w odbiorze. Autorka pisze w lekkim stylu, przez co czyta się szybko i z ogromną przyjemnością. Nie mogę nic zarzucić tej powieści, jest dopracowana w każdym detalu! • Proszę, tylko nie myślcie, że to książka skierowana tylko i wyłącznie dla nastolatków, bo tak nie jest. "Dzika jabłoń" jest skierowana do wszystkich. Nie ważne czy ma się 16, 30, czy 60 lat wszystkim ta powieść może się spodobać, bo niesie ze sobą przesłanie. Nie skreślajcie jej od razu. • Jeśli ktoś jeszcze nie czytał książek tej autorki, niech koniecznie to zmieni. Gwarantuję wam dobrą zabawę i przyjemność czytania płynącą z każdej strony!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo