Recenzje dla:
  • Jakub Ćwiek jest autorem dziewiętnastu książek, licznych opowiadań, artykułów publ­icys­tycz­nych­ i scenariuszy. Najbardziej znany ze stworzenia uniwersum Kłamcy, rozwija też światy, w których prym wiodą Chłopcy i Dreszcz oraz wypuszcza się na zupełnie inne rejony. Dzie­sięc­iokr­otni­e nominowany do Nagrody Fandomu Polskiego im. Janusza A. Zajdla, otrzymał ją w 2012 roku za opowiadanie Bajka o trybach i powrotach. W tym samym roku oraz ponownie dwa lata później został nominowany do Śląkfy w kategorii Twórca Roku.* • Grimm City to ponure, ciemne miasto, które zostało zbudowane na ciele olbrzyma, idealne dla gangsterów. Pojawia się nowy przestępca i w tym samym momencie ginie oficer policji Wolf. Czy oba wydarzenia wiążą się ze sobą? I co z tym wszystkim wspólnego ma kobieta z czerwonym płaszczem i kapturem tego samego koloru? • Spodziewałem się czegoś bardziej mrocznego, aczkolwiek to, co zaserwował mi Ćwiek było bardzo ciekawe. W ogóle sam pomysł jest oryginalny i świetnie wykonany. Najbardziej spodobało mi się miasto Grimm City, bo zostało ono dopracowane, a autor zaskoczył mnie swoją pomysłowością, bo ja nigdy nie wpadłbym na coś takiego. • Jakub Ćwiek wplótł do tego utworu motywy z książek Braci Grimm, co było bardzo ciekawym i dobrym zabiegiem. W ten sposób pokazał nam, że ma on wiele pomysłów oraz jeszcze nieraz nas zaskoczy. • Wewnątrz książki znajdują się klimatyczne rysunki. • Bardzo ważną osobą jest Alfie, czyli muzyk, który mieszka ze swoim kolegą w pewnym bloku. Czasem dorabia sobie, jeżdżąc taksówką. Posiada on niebywale duży talent muzyczny, jest zabawny, towarzyski i odważny, ma poczucie humoru. Ciekawymi postaciami są również policjanci: Evans oraz McShane. Ciągle się oni przekomarzają, odniosłem wrażenie, że w pewnym sensie rywalizują, by udowodnić, który z nich ma rację, ale potrafią przyznać się do swoich błędów. • „Grimm City. Wilk!” według mnie nie ma żadnych wad, natomiast wiele plusów. Są nimi: lekki język, trzymająca w napięciu od początku do końca akcja, która w pewnych momentach znacznie przyspieszała, świetne opisy, dzięki którym jesteśmy w stanie przenieść się do świata wykreowanego przez autora, bohaterowie, których niektóre decyzje są bardzo zaskakujące, oryginalny pomysł oraz mnóstwo zabawnych momentów. • Zakończenie było dość tajemnicze. Mam nadzieję, że autor napisze jeszcze jakieś książki, które będą działy się w Grimm City, bo ciężko jest mi się rozstawać z tym miejscem oraz ludźmi tam żyjącymi. • Reasumując: książkę polecam przede wszystkim miłośnikom twórczości Jakuba Ćwieka (nie rozczarujecie się) oraz fanom gatunku kryminał noir. • Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Wydawnictwu Sine Qua Non. • Tytuł: „Grimm City. Wilk!” • Autor: Jakub Ćwiek • Wydawnictwo: Sine Qua Non • Korekta: Aneta Wieczorek • Okładka: Paweł Szczepanik • Ilustracja na okładce oraz rysunki wewnątrz książki: Piotr Sokołowski • Wydanie: I • Oprawa: miękka (ze skrzydełkami) • Liczba stron: 375 • Data wydania: 13.04.2016 • ISBN: 978-83-7924-601-4 • Źródło – skrzydło książki
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo