• Książka prezentuje cenny i prawdziwe studium nazizmu, tego, że gdyby Naziści wygrali wojnę, to zniszczyli by się sami. Pokazuje też,że ich klęska wynika z energii wrzechswiata (dobra i zła, Boga, równowagi, etc.) Ciekawie przedstawieni okupujący USA Japończycy, kopiują, ale nic nie rozumieją... Wątki fabularne są słabe, to tylko tło dla przemyśleń i nie prowadzą, do nikąd - wielki filozoficzny dysput autora, o dobrze i źle. Gloryfikacja ślepego losu - hold dla księgi I- cing. Powieść inna, nie dla każdego, ma wyjątkową "atmosferę".
  • O miotaniu się między prawdziwością a sztucznością, o próbach zrozumienia rzeczywistości, o ile jest to rzeczywistość. Osadzone w świecie, w którym II wojnę wygrały Niemcy i Japonia, co akurat jest w tej opowieści tylko tłem, elementem drugorzędnym. • Świat "Człowieka..." nie zdołał mnie jednak wciągnąć ani zaczarować, co prozie Dick'a często się udaje. Nie tym razem.
  • Jedna z najlepszych książek jakie czytałem z gatunku.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo