• Po dwustronicowym wstępie Miziołka o swej zwariowanej rodzince następuje właściwy słownik. Trudne słówka (w rodzaju: atawizm, czempion, eremita, inkasować, korumpować, ostentacja, somnambulik, ultimatum), wytłuszczone i wyjaśnione na żółtym marginesie, ilustrowane są krótkimi historyjkami z życia rodzinki. W drugiej części książki do każdego słowa przypisane są zagadki – trzeba z trzech tekścików wybrać ten, w którym dane słowo zostało użyte poprawnie. • Bardzo ciekawie to podane, ładnie zilustrowane, w przyjemnej oprawie graficznej. Trudne słówka same wchodzą do głowy. Wielbicielom Miziołków w szczególności przypadną do gustu. • Jest tylko jeden drobny minus tego ładnego wydania — książka sugestywnie udaje szytą — a jest klejona! Dwie kartki wyleciały od razu po szerszym rozłożeniu.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo