• cz. VI - TRUP W SANATORIUM • W tej części serii wiedzie autorka czytelnika , wraz z detektywem Solańskim i dziennikarką Różą , nad morze i pokazuje uroki Świnoujścia.. Tam zwiodła tę detektywistyczno - dziennikarską parę chęć spędzenia pierwszych wspólnych wakacji. • Ale jak Róża i Szymon , to kłopot murowany i to nie tylko osobisty. • W powieści trup ściele się gęsto i to nie tylko ten z sanatorium "Krecik" Wątków więc sporo , przeplatających się swą akcją w różnym czasie. Narracja raz trzecioosobowa, raz pierwszoosobowa, gdy rolę obserwatora i głównego komentatora przejmuje Gucio. • Te psie komentarze są pełne ciętego języka i doskonałej obserwacji rzeczywistości. A obserwować ma co, bo barwnych postaci dostatek. Od nieudolnych policjantów, po specyficznych pracowników sanatorium i w końcu nieużytych, znerwicowanych kuracjuszy. Plejada podejrzanych, mogących popełnić owe morderstwa "w wannie" jest dość liczna. • A Róża i Szymon miast korzystać z uroku nadmorskiej miejscowości, wspólnych wakacji w to upalne lato 1977 roku - podejmują się jak zwykle śledztwa. POLECAM
  • Idealnie wyważone, humor ironia, wątek "romantyczny" i zagadka kryminalna. Pani Matyszczak trzyma formę! • Polecam
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo