• Jak głosi podtytuł, jest to: „wakacyjna opowieść o czterech siostrach, dwóch królikach i pewnym interesującym chłopcu”. • Siostry Penderwick – Rosalinda, Sky, Jane i malutka Batty – wraz z tatą, królikami i Psiskiem jadą na wakacje. Tym razem w całkiem nieznane miejsce. Arundel to w istocie wielki pałac otoczony francuskimi ogrodami, które są oczkiem w głowie właścicielki, sztywnej i snobistycznej pani Tifton. Żywiołowi letnicy, odnajmujący domek dla gości, mogą być dla niej tylko utrapieniem. Ale dla jej syna są najwspanialszą letnią przygodą. Dzieci szybko się zaprzyjaźniają i spędzają wspólnie każdą wolną chwilę. • Siostry Penderwick dzielnie wspierają Jeffreya w kłopotach. Pomimo nieporozumień z jego matką, dla sióstr są to niezapomniane wakacje, najlepsze ze wszystkich dotychczas przeżytych. • Powieść jest przepiękna. Pełna humoru, lekka, a równocześnie dotykająca ważnych spraw i nieb­agat­eliz­ując­a dziecięcych problemów. Jest jak wspaniałe, upalne lato. • Dla mnie to jedna z najp­iękn­iejs­zych­ i najlepszych książek, jakie czytałam. Dodam, że druga część przygód rodziny Penderwicków trzyma równie wysoki poziom. • Gorąco polecam!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo