• Poruszająca, do bólu prawdziwa, polecam
    +4 trafna
  • Wspaniała książka o tym jak życie może nas zaskoczyć. • Nie jest to literatura lekka. Zmusza do przemyślenia nie jednej sytuacji gdy zbyt łatwo oceniamy bliźnich.
    +2 pouczająca
  • Bardzo poruszająca historia :(
    +2 pouczająca
  • Poruszająca i dramatyczna opowieść..czytalam z zapartym tchem... i scisnietym gardłem..polecam
  • świetna.Wzruszająca.Poruszająca.
  • Dla mnie książka nie wzbudziła żadnych emocji, autorka nie przemówiła do mnie. Może to wina bardzo prostego języka, naszpikowanego wulgaryzmami. Czy w dzisiejszych czasach młode kobiety aż tak przeklinają? Historia wydaje mi się zupełnie nierealna i mocno naciągana. Nie wyobrażam sobie, żeby rodzice mogli odwracać się od swoich dzieci. Sama jestem matką i nigdy nie pozostawiłabym swoich dorosłych synów na pastwę losu. Tym bardziej, że powody przedstawione w książce wcale ku temu nie skłaniają.
  • Po typowo kobiecych, romantycznych książkach Katarzyna Michalak zadziwiła mnie. Bezdomna – to niesamowita książka, wywarła na mnie ogromne wrażenie. Polecam.
  • Przyprawiła mnie o łzy, ksiażkowego kaca. Nie mogę sie otrząsnąć.
  • Polecam. Super książka.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo