• Niezwykły dokument ukazujący Mc Queena, projektanta mody, artystę, aranżera i wizjonera jednocześnie. Aleksander od dziecka wiedział, co chce w życiu robić. Chciał zostać kreatorem mody, projektantem i krawcem. Pasjonował się sztuką ubioru. Zaliczając egzaminy i pnąc się po szczeblach fachu, odważnie pukał do drzwi ludzi znanych w środowisku mody. Do ludzi, którym pokazywał własne umiejętności. Nie bał się swoich pomysłów, ani swojego tupetu, bo "właził" w ich atelier, w ich świat i ich dumę jednocześnie. Bezkompromisowy, ale jakże skromny równocześnie. To ambicja go pchała. To wizja siebie w tym środowisku go pchała. A prawda pozakulisowa wyglądała tak, że po kilku pierwszych pokazach mody nadal był biedny i nie miał za co kupić jedzenia. Niestety. Sam za zasiłek kupował materiały. Za zasiłek, do czego nie mógł się przyznać, bo było to przestępstwem. Osoba na zasiłku nie mogła zarabiać... Losy Mc Queena to długa droga. Wyboista. Często samotna, zaszyta pracą i ucieczką od myśli i codzienności. Pochłonięcie i oddanie pracy miało na celu zagłuszenie własnych lęków. Stany depresyjne, jakie się z latami pogłębiały, często narkotyki, smutek i obsesja braku celu i sensu. Do tego doszła śmierć mamy. Mamy, najukochańszej, najbliższej, naj...
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo