• Klara, jej brat, kilka zwierzątek i ich niespożyta energia to mieszanka wprost wybuchowa. Tym razem poznajemy perypetie rodzeństwa związane z ich zabawami z papugą Pippo, kotem Kazimierzem oraz psem Wąchaczem. Mówi się, że zwierzęta są najw­iern­iejs­zymi­ przyjaciółmi dla człowieka. Okazuje się, że dla tego człowieka są wstanie naprawdę wiele znieść... Bo który ptak nie obraziłby się śmiertelnie po wykąpaniu go wraz z klatką? Kot nie jest owcą, by nosić dzwonek u szyji. A pcheł z pewnością nie da się zatrudnić w cyrku, mimo szczerych chęci ich treserów. Nesforna i pełna najdzikszych pomysłów Klara wraz ze swym o dwa lata młodszym bratem znów łobuzują na całego. Czy bezbronne zwierzęta domowe ujdą jakoś z życiem po tych dość kont­rowe­rsyj­nych­, wspólnych zabawach? Przekonajcie się sami i proszę nie testujcie pomysłów naszych bohaterów na Waszych pupilach, niech chociaż oni mają się dobrze. 😉 Polecam gorąco lekturę.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo