• Całkiem dobra ksiązka, czyta się błyskawicznie, nieco egzotyczna lokalizacja i bohaterowie
  • Myślę, że sumie śmiało mogę powiedzieć, że to jedna z lepszych książek, jakie ostatnio czytałam. Po pierwsze bardzo spodobało mi się to, że akcja książki ma miejsce w Nigerii i że dzięki niej mogłam poznać chociaż trochę tą całkowicie dla mnie obcą kulturę. Dalej historia Korede oraz sama jej postać bardzo mnie zaintrygowała. Z wielkim zaciekawieniem poznawało mi się jej osobę oraz to co dotyczyło jej i jej siostry. Sama książka bardzo mnie zaskoczyła, bo kurcze była tak dziwna, tak specyficzna, że jednocześnie nie mogłam się od niej oderwać! Całość jest na prawdę krótka, bo sama książka ma zaledwie 218 stron, a co za tym idzie, nie mamy czasu, żeby przesadnie mocno zagłębiać się w cała historie oraz jej bohaterów. I to jest na prawdę dobre, bo mimo wszystko autorce udało się przekazać wszystko to, co jest istotne dla czytelnika. Bardzo mnie to urzekło. Jak mówiła, to książka bardzo specyficzna, ale sądzę, że to ją właśnie wyróżnia i czyni z niej coś wyjątkowego!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo