• To moje pierwsze spotkanie z tym francuskim autorem. Słysząc wcześniej wiele pochwał na temat książki myślę, że spodziewałam się po niej więcej. Więcej akcji (powieść na początku dłuży się, a my nie do końca wiemy w którą stronę w ogóle rozwiną się wątki), więcej thrilleru (jak dla mnie książka nie jest do końca kryminałem, to raczej historia pełna zagmatwanych zagadek), więcej REALIZMU (no właśnie, to chyba moje największe "ale", ponieważ jestem z tych osób które nie lubią naciąganych rozwiązań. A tu niestety z takimi się spotykamy. To będzie dobra lektura o ile nastawimy się na wybujałą wyobraźnie autora i potraktujemy tą książkę z przymrużeniem oka). • Plus za Gutiego ♥
  • Bardzo dobry kryminał, zaskakująca akcja. Książka zapewnia przyjemność czytania. Warto!
  • Spodziewałam się zupełnie innej historii i innej fabuły, co nie zmienia faktu, że książkę oceniam dobrze. Na samym początku może jest nieco trudno zorientować się, o co w ogóle chodzi, potem jednak książka mocno wciąga, czyta się bardzo szybko i bez wysiłku. Jest tu może nieco za dużo sensacji, a mało kryminału, ale jednak warto.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo