• Ujmująca historia człowieka, który patrzy na przekór światu, patrzy na niego przez pryzmat swoich "staromodnych" wartości i nie ulega "presji". Świetna książka.
  • "Mężczyzna imieniem Ove" to książka, która porusza serce i umysł czytelnika. Jej niezwykła głębia emocjonalna i ciepły, pełen humoru styl sprawiają, że trudno się od niej oderwać. Historia głównego bohatera, Ove'a, pełna jest wzruszających momentów i pokazuje, jak nawet najbardziej zatwardziały człowiek może mieć miękkie serce. To opowieść, która otula czytelnika niczym koc i ogrzewa jak ciepła herbata, przywracając wiarę w ludzką dobroć i empatię. Zdecydowanie polecam tę książkę każdemu, kto szuka pięknej i inspirującej lektury.
  • Genialna pozycja. Na pewno jeszcze do niej wrócę. To jedna z niewielu książek którą chciałabym mieć na stałe w swojej biblioteczce.
  • Warto przeczytać!! Czyta się bardzo szybko i ciekawość rośnie z każdym przeczytanym rozdziałem! Autor porusza wiele spraw z naszej codzienności życia.Jest śmiech, wzruszenie, wiele emocji! Bardzo polecam - ku pokrzepieniu :)
  • bardzo udana książka, momentami dość smutna - ale w taki życiowy sposób. w wielu jednak momentach bardzo zabawna.
  • Piękna opowieść o miłości, uczciwości i wartościach które są niezmienne i nigdy nie podlegają "przedawnieniu" ..... • Polecam tę książkę i starszym i młodszym czytelnikom , bo daje wiele do myślenia..
  • Książka ta jest niezbitym dowodem na to, że Szwedzi piszą nie tylko bardzo dobre kryminały, ale też świetne powieści o obyczajowym charakterze. "Mężczyzna imieniem Ove" to niesamowita opowieść. Jej główny tytułowy bohater jest emerytem o niesamowicie trudnym charakterze. W pierwszej chwili pomyślałam o nim - zwyczajny, star, zgryźliwy tetryk i nic więcej. Niewątpliwie z każdą kolejną stroną zmieniałam o Ove zdanie. Z całą pewnością to człowiek z żelaznymi wręcz ZASADAMI. Przy okazji jest niewątpliwie patriotą, co przejawia w nieograniczonej miłości do swego saaba. Jest też nieco zgryźliwy, wycofany i nieustępliwy, ale jak się ostatecznie okazuje w gruncie rzeczy ma niesłychanie WIELKIE serce. Wiele w życiu doświadczył, utracił wszystko co najcenniejsze, a gdy go poznajemy z niesłychanym uporem chce skończyć ze swym życiem. Wszystkie jednak jego pomysły spalają na panewce... Powieść ta wzrusza, bawi, zaskakuje i zmusza do refleksji... Gorąco polecam, bo warto ;)
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo