Recenzje dla:
  • Książka ta różni się bardzo od tych, które ostatnio Wam pokazywałam. Na długo pozostaje w myślach, ale w zupełnie inny, odmienny sposób. • Nie znajdziecie w niej wartkiej akcji ani przyspieszającej momentami fabuły- a mimo to miałam ciągły niedosyt i chciałam poznać kolejną historię. • Tak, historię bo całość składa się z 30 odrębnych historii kobiet. 30 odrębnych rozdziałów, opowiadań o losach różnych bohaterek. • Opowiadania są niezwykle symboliczne, a przez to odrealnione. Każde z nich opisuje inną kobietę, w innej życiowej roli i sytuacji. • Mamy tu kobiety młode i dojrzałe, w związkach i samotne, szczęśliwe i za szczęściem goniące. Jedne są pogodzone ze swoim losem, inne walczą o jego zmianę. • Każde z opowiadań wywiera potrzebę zastanowienia się nad jego sensem. Potrzebę odnalezienia znaczenia i intencji przekazu. • Każde wymaga aby przez chwilę się nad nim pochylić. • Znajdziecie tu między innymi kobietę, która dobrowolnie została trofeum 🏆 ukochanego, przechowywana na półce. Inną, która zapadła się pod ziemię ze wstydu i próbującą oswoić się z przyczyną tej sytuacji. Jeszcze innej wyrosły skrzydła, które po pierwsze chroniły jej dzieci. A po drugie pozwoliły wzbić się ponad uprzedzenia i niechęć lokalnej społeczności. Nie są to tylko smutne opowieści. Większość z nich jest napisana bardzo dowcipnie 😀 • Ten zbiór opowiadań w metaforyczny sposób obrazuje różne aspekty kobiecości - jej własnego postrzegania siebie lub sposobu odbioru przez otoczenie. Pokazując przejaskrawione cechy kobiecej natury zachęca nad zastanowieniem się nad samą sobą. Zachęcam bardzo do przeczytania 😀
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo