• "Nowy Jork, Manhattan, czasy współczesne. Na budowie dochodzi do szokującego odkrycia szczątków ludzkich kości, będących efektem • seryjnych morderstw, datującyh na końcówkę dziewiętnastego wieku. Wszystko byłoby sprawą archeologów i muzeum, gdyby nie fakt, • że na Manhattanie dochodzi do podobnych zbrodni po ponad stu latach. Do akcji wkracza agent FBI Pendergast oraz Nora Kelly, pracownik Muzeum Historii Naturalnej. Przy współpracy z dziennikarzem Billem Smithbackiem odkrywają coraz więcej śladów, wskazujących na próby eksperymentów z udziałem ludzkiego ciała. Preston nie przebiera w środkach. Wrzuca czytelnikom trudne do wyobraźni sceny, przez co akcja nie zwalnia tempa. Książkę po prostu się połyka stronami. Autor doprowadza akcję do miejsca, gdzie każdy czytelnik zadaje to jedno pytanie o ludzkim życiu. Sprytne wyjście z sytuacji pozostawia jednak niesmak za sprawą świetnej postaci Pendergasta."
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo