• „Magiczna podróż Flory” to wyśmienita historyjka w sam raz na wakacje. Opowiada o podróży samochodem i co podczas niej robić, aby się nie nudzić jak zwykle. Wraz z pięcioletnią Florą i jej bliskimi wyruszamy w świat dziecięcej wyobraźni. W drodze na letni wypoczynek bardzo szybko dzieciom w minibusiku zaczyna doskwierać nuda. Tym razem rodzice postanawiają wykazać się kreatywnością i zaczynają zabawę w wyobrażanie sobie przeróżnych krain, prze które zdają się właśnie przejeżdżać. Najmłodsi bardzo szybko zaczynają angażować się we wspólną zabawę i z każdym uciekającym kilometrem coraz bardziej prześcigają się w swych pomysłach. W ten sposób udaje im się przemierzyć puszczę, Dziki Zachód, poznać głębię oceanu, a nawet trafić do epoki lodowcowej. W czasie trwania tej magicznej podróży napotykają na krasnoludki, króliczki w wesołym busie, a także mogą przyjrzeć się bliżej statkowi kosmicznemu. I choć droga do celu na początku wydawała się wszystkim długa i mało interesująca, po uruchomieniu świata wyobraźni w sposób bardzo innowacyjny, zwariowany i pełen dobrego humoru się nagle skończyła… Ale bez obaw. Florze i jej przyjaciołom z pewnością nie będzie już więcej doskwierać nuda podczas tegorocznego letniego wypoczynku. Grunt to znalezienie odpowiedniego pomysłu na zabawę w każdej sytuacji. Polecam tą krótką historię do podróży właśnie.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo