• Bardzo fajna, napisana przystępnym językiem książka.... Ciekawe zagadki, dzięki którym dziecko może "pobawić się" w detektywa...
  • Książeczka składa się z kilku zagadek detektywistycznych, na których rozwiązanie zawsze wpada przesympatyczny detektyw Pozytywka z agencji detektywistycznej „Różowe Okulary”. Jedyną bronią naszego śledczego jest stojący w siedzibie agencji kaktus, a narzędziem pracy mądra głowa. • Na szczęście autor nie pozwala swojemu bohaterowi na wyjawienie odpowiedzi. Każdy mały czytelnik musi sam ruszyć głową, by rozszyfrować łamigłówkę. Dopiero wtedy może zobaczyć na końcu książki szczegółowe wyjaśnienie zagadki. • Grzegorz Kasdepke nie tylko nakreślił uroczego bohatera i ciekawe i zabawne historyjki do czytania. Sprawił on, że lektura jest również przyjemną nauką logicznego analizowania, zaś jego nieco groteskowe postacie formują myślenie abstrakcyjne. • Wspaniała zabawa dla maluchów, ale i dla ich rodziców! • Kamila Sośnicka
  • Książka ciekawa, lecz dla dzieci w wieku : 5-10 lat ... Rozwija inteligencje i można wiele się z niej dowiedzieć. Dzięki dobrym opisom danych rzeczy, różne stwierdzenia łatwo zostają w głowie, np.: kim jest naprawdę daltonista. • Oceniam tą książę jako godną przeczytania...
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo