• Autorka obiektywnie przedstawia zalety i wady japońskiego systemu edukacji. Niektóre fakty w nim są dla nas śmieszne, niektóre niedopuszczalne, ale są to filary japońskiego szkolnictwa. Autorka po latach umie ocenić, co wpłynęło na jej syna pozytywnie, a co pozostawiło traumę. Podaje przyczyny i skutki pewnych cech japońskiej szkoły. • Pod koniec jest także porównanie japońskiej i amerykańskiej prywatnej szkoły średniej. To już dwa zupełnie inne światy. • Wszystko jest opisane w formie dziennika/ sprawozdania z kilku lat pobytu autorki (Japonki) wraz z adoptowanym synem w Kraju Kwitnącej Wiśni. Podziwu godny jest spokój, z jakim opisuje ona swoje reakcje na niektóre sytuacje, konieczność dostosowania się przy jednoczesnych próbach zadbania o psychiczny dobrostan jej dziecka.
  • Czy te małe dzieci są szczęśliwe? :(
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo